οι ηχητικες ιδιαιτεροτητες των ισπανικων γραμματων

Ως γνωστόν στα Ισπανικά ότι γράφεις διαβάζεις , εν αντιθέσει με τα Αγγλικά στα οποία αλλιώς γράφονται οι λέξεις και αλλιώς προφέρονται. Επειδή παρατηρείται το φαινόμενο όταν πρωτοδιαβάζουμε Ισπανικά να τα λέμε σαν να είναι Αγγλικά , σε αυτό το θέμα θα ξεκαθαρίσουμε το πως ακούγεται το κάθε γράμμα.

Όσα γράμματα παραλείπουμε σημαίνει ότι προφέρονται κανονικά όπως στα Ελληνικά
(ας πούμε). Εχουμε και λέμε:

B : Είτε ως “Μπ” είτε ως “Β”

C : αναλυτικά εδώ

Ch : Ως “Τσε” (πχ Chile = Τσίλε)

D : Είτε ως “Ντ” είτε ως “Δ”

G : Ως “Χ” όταν ακολουθεί i,e (πχ Gitano = Χιτάνο)
και ως “Γ” ή “ΓΚ” όταν ακολουθεί ο,a,u ή σύμφωνο (πχ Gasolina = Γκασολίνα)

Η : Δεν προφέρεται καθόλου (πχ Helena = Ελένα)

J : Ως “Χ” (πχ Jamón = Χαμόν)

K : Προφέρεται ως “Κ” αλλά δεν χρησιμοποιείται σε γηγενείς Ισπανικές λέξεις , αλλά
μόνον σε ξενόφερτες λέξεις ή ονόματα (πχ Iker)

LL : Ως “Γι” γρήγορο (πχ Paella = Παέγια)

Ñ : Ως “Ν” γρήγορο και χωριάτικο! (πχ España = Εσπάνια)

Q : Ως “K” αλλά ακολουθείται πάντα από u. Μετά το u θα ακολουθεί i ή e (πχ quiero = κιέρο)

R : Ως “Ρ” όταν είναι μονό (πχ pero = πέρο)
Ως έντονο “ΡΡΡ” όταν είναι διπλό ή στην αρχή της λέξης (πχ perro = περρρο)

V : Είτε ως “Μπ” είτε ως “Β” (πχ Veinte = βέϊντε)

W : Δεν χρησιμοποιείται σε γηγενείς Ισπανικές λέξεις , αλλά μόνον σε ξενόφερτες λέξεις ή ονόματα
και προφέρεται όπως προφέρεται στην αντίστοιχη ξένη λέξη

Χ : Κανονικά προφέρεται ως “Γς” αλλά πολλές φορές και ώς “Ξ” ή “Χ” σε ορισμένες διαλέκτους

Ζ : Ως “Θ” και πάντα ακολουθείται από a,o,u διότι τα e,i καλύπτονται από το c. Στις Λατινοαμερικάνικες
χώρες προφέρεται ως “Σ”. (πχ Corazón = Κοραθόν)

να τονίσουμε ότι η προφορά ‘χε’ και ‘κε’ στα ισπανικα ειναι λαρυγγικη, δηλαδη, η γλώσσα δεν ακουμπαει στον ουρανισκο κατα την προφορα τους