Η ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Η πορτογαλική γλώσσα (língua portuguesa) είναι μια λατινογενής γλώσσα η οποία ανήκει στην ομάδα των Δυτικό-Ιβηρικών γλωσσών. Στην ίδια ομάδα ανήκει και η Ισπανική και γι’αυτό τον λόγο οι δυο γλώσσες έχουν μια ομοιότητα της τάξης του 85%.

Εκτός από την Πορτογαλία, τα πορτογαλικά είναι επίσημη γλώσσα σε άλλες οχτώ χωρες όπως η Βραζιλία, η Αγκόλα, η Μοζαμβίκη και το Μακάο.

Τα πορτογαλικά οπως και τα γαλικιανά, μια γλώσσα που ομιλείται στην επαρχια της Γαλικίας στην βορειοδυτική Ισπανία, προέρχονται από έναν κοινό πρόγονο, την λεγόμενη γαλικιανο-πορτογαλικη γλώσσα. Από τον 12ο αιώνα που ιδρύθηκε το βασίλειο της Πορτογαλίας, άρχισε να αναπτύσσεται ξεχωριστά η γλώσσα του νεοσύστατου τότε έθνους.

Η ορθογραφία της επηρεάστηκε από την οξιτανική γλώσσα (της νότιας Γαλλίας) καθώς και από την ποιηση των τροβαδούρων. Γι΄αυτό τον λόγο, το γράμμα “z” έγινε “ç”, το “ll” έγινε “lh” και το “ñ” έγινε “nh”. Η ακμή των πορτογαλικών σημειωθηκε τον 15ο και 16ο αιώνα με την διάδοση της γλώσσας στις νέες αποικίες στην Αφρική, Ασία και Αμερική. Εκείνη την εποχή, ο εθνικός ποιητής/συγγραφέας της χώρας, ο Luis Vaz De Camões έγραψε το έπος “Λουσιάδες”. Σήμερα, είναι η 6η πιο διαδεδομένη γλώσσα παγκοσμίως με 240 εκατομμύρια άτομα να την έχουν ως μητρική γλώσσα.

Χαρακτηριστικά γνωρίσματα των πορτογαλικών είναι τα ένρινα φωνήεντα και σύμφωνα, η διάκριση των φωνηέντων σε κλειστά ή ανοικτά με κριτήριο αν τονίζονται ή όχι και η τάση να “τρώνε” τις καταλήξεις των λέξεων που τελειώνουν σε ορισμένα φωνήεντα. Αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχουν διάφορες διάλεκτοι, όπως η βραζιλιάνική και η αφρικάνικη εκδοχή των πορτογαλικών.