Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΗΣ ΒΟΛΙΒΙΑΣ (2003)
Αναδημοσίευση κειμένου από το blog της εκπομπής “Εξάντας” της ΕΡΤ από άρθρο του Οκτώβρη του 2003. Σε μία χώρα στην οποία η ανεργία φθάνει στα 12% (σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία) και το μεροκάματο στα 2 δολάρια, στην επαρχία της Ταρίχα βρέθηκαν πρόσφατα τεράστια αποθέματα φυσικού αερίου. Η Βολιβία, έτσι, γίνεται ξαφνικά η 2η χώρα σε αποθέματα φυσικού αερίου στη Λ. Αμερική, μετά την Βενεζουέλα.
Αμέσως το ενδιαφέρον των Πολυεθνικών αυξάνεται κατακόρυφα. Ο πρόεδρος της χώρας, Γκονζάλο Σάντσες Ντε Λοσάδα, συνομιλεί με τη Χιλή για τη δημιουργία αγωγού προς την Αντοφαγάστα.
Από εκεί θα έφευγε ακατέργαστο προς τις Η.Π.Α.. Διαπραγματεύεται με την εταιρία ATACAMA GAS, που είναι όμως θυγατρική της πολυεθνικής εταιρίας PASIFIC LNG των Η.Π.Α. Επίσης, στις διαπραγματεύσεις πώλησης του φυσικού αερίου συμμετέχει η ισπανική Repsol , η British Gas, και η Panamerican Gas. Η τελευταία είναι θυγατρική της ENRON.
Ο λαός της Βολιβίας δεν θέλει να πουλήσει ακόμα πουθενά. Δεν θέλει να εξάγει ακατέργαστο φυσικό αέριο αλλά κατεργασμένο στην ίδια τους τη χώρα. Αν προσθέσουμε και την καταστροφή των φυτειών της κόκας που ξεσήκωσε μεγάλο μέρος του λαού, τότε φθάνουμε στην έναρξη του πολέμου του Φυσικού αερίου (Guerra del Gas).
Ξεκινάνε κινητοποιήσεις σ΄όλη τη χώρα στις οποίες ηγούνται οι μεταλλωρύχοι. Η εξέγερση πετυχαίνει και η Βουλή εξαναγκάζει σε παραίτηση τον πρόεδρο Λοσάδα, ενώ διορίζει ως Πρόεδρο τον μέχρι τότε Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης Λοσάδα, τον Κάρλος Μέσα (Carlos Mesa). Οι νεκροί είναι τουλάχιστον 80.
Οι προσπάθειες των πολυεθνικών έπεσαν τελικά στο κενό, λόγω της λαϊκής εξέγερσης και οι εταιρείες αυτές έχασαν επενδύσεις που υπολογίζονταν ότι θα έβγαζαν τεράστια κέρδη.
