| ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Κίτρινο το σούρουπο η ώρα έξι και μισή
πες μου κάτι μίλησε δεν αντέχω στη σιωπή
κλείσε το παράθυρο, τρέμω και το σκέπασμα βαρύ
τούτη η πόλη γίνηκε ανυπόφορη πληγή
“Δες βραδιάζει, μη μιλάς
μον’ έλα λίγο πιο κοντά”
Ξέρω πως ανάσκελα θα μας βρούνε ένα πρωί
σέρνοντας στο βλέμμα μας κάποια σιωπηλή κραυγή
άδειο θαν’ το πρόσωπο κι η ματιά τους αδειανή
με έναν αργό θάνατο να μας λειώνει το κορμί
“Μη φοβάσαι σβήσ’ το φως
δεν υπάρχει πού, πότε και πώς”
“Πριν τελειώσει η νύχτα αυτή
πριν μας έβρει το πρωί”
Πες μου αν μ’ αγάπησες όσο ο ήλιος την αυγή
όσο ο γκρίζος ουρανός κάποιας άνοιξης βροχή
αν τον φόβο μου έβλεπες πίσω από κάθε μου φιλί
πες μου αν μ’ αγάπησες όσο η νύχτα την σιωπή |
|
ΙΣΠΑΝΙΚΑ
El atardecer amarillo, la hora seis y media
dime algo habla, no puedo el silencio
cierra la ventana, tiemblo y la manta pesada
esta ciudad se ha vuelto en herida insoportable
Mira anochece, no hables
solo ven un poco mas cerca
Lo se que en boca arriba nos encontraron una mañana
tirando en nuestra mirada algún grito callado
vacía será la cara y su vistazo vacío
con una muerte lenta, pudriendo nuestro cuerpo
No tengas miedo, apaga la luz
no hay donde, cuando y como
Antes que se acaba esta noche
antes que nos encuentra la mañana…
Dime si me quisiste como el sol la alba
como el cielo gris una lluvia de la primavera
si mi miedo viste detrás de cada beso mío
dime si me quisiste como la noche el silencio… |
